De 3-lagen architectuur van een DBMS

Het logische databasemodel

Het logisch databasemodel bevat de gegevens zoals die in de werkelijkheid van de gebruiker voorkomen. Dit betekent de objecten, de verbanden tussen objecten, de kenmerken van de objecten, de regels die de integriteit van de gegevens moeten vrijwaren en eventueel de opdrachten die op de objecten kunnen worden uitgevoerd.

Het fysiek databasemodel

Het fysiek databasemodel bepaalt de manier waarop de gegevens fysiek zijn opgeslagen.

Het extern databasemodel

Omdat programma’s of gebruikers meestal maar een deelverzameling of een bepaalde voorstelling van een logisch databasemodel nodig hebben is het interessant om die deelverzameling of voorstelling een naam te geven zodat de programma’s of de gebruikers er rechtstreeks naar kunnen verwijzen. Als een programma of een gebruiker een extern datamodel aanspreekt wordt er een deelverzameling of voorstelling van de gegevens uit een logisch databasemodel afgeleverd.

De reden waarom de database is drie lagen wordt opgesplitst bestaat erin dat wijzigingen in één laag geen gevolgen hebben in andere lagen. Wijzigingen in het logisch databasemodel zouden geen gevolgen mogen hebben voor de gebruikers of programma’s die alleen een extern databasemodel voorgeschoteld krijgen. Wijzigingen in het fysieke databasemodel blijven verborgen voor het logisch databasemodel en dus ook voor het extern databasemodel. Het DBMS zorgt voor de nodige transformaties.